Blogs 

Een DIKKE VETTE streep
Als volk worden we tegen elkaar opgezet. De wappies en complotdenkers noemen andersdenkenden 'schapen'. Met als gevolg dat we niet meer naar elkaar luisteren, niet meer in verbinding staan met de ander en alleen bezig zijn onze eigen waarheid op de ander te projecteren.

Hoe ik via hypnose van PTSS af kwam
Nadat we de hele #Metoo-discussie gehad hadden, kwam ik zelf op een punt dat ik de gevoelens van toen niet langer meer kon verdragen. Ik was al heel lang gewend aan het feit dat er ongeveer elke avond - zodra ik in bed stapte - een halve burgeroorlog in mijn hoofd begon.

Een bewijs van vrolijkheid
Met axioma's kun je in de wiskunde een bewijs opstellen die volledig waterdicht is. Geen speld tussen te krijgen. Net zoals 1+1 dus 2 is. En dat we die uitkomst '2' noemen, dat hebben we ooit met elkaar afgesproken. Maar wat als we 'bewijzen' gaan zoeken voor menselijke aspecten? Binnen de GGZ lijken dit axioma's te worden...

De kracht van het onderbewustzijn
Over het onderbewustzijn is al veel geschreven en gesproken, maar beseffen we eigenlijk wel wat die kracht is en hoe deze kracht aangewend kan worden om problemen op te lossen? Lees mijn blog zodat je veel beter begrijpt wat het onderbewustzijn precies is en op welke manier het jou kan helpen. 

Ervaringskennis is de grindbak van het levenscircuit
Als jij je auto uitleent aan iemand en je hebt twee keuzes: aan de automonteur zonder rijbewijs en geen rij-ervaring of aan de autocoureur die weleens in de grindbak op het racecircuit terecht is gekomen, maar in het dagelijks verkeer een normale medeweggebruiker is. Eigenlijk best vergelijkbaar met psychische klachten.

Hoe kun je moeders met een depressie helpen?
Als twee geliefden voor het eerst ouders worden, breekt er een spannende tijd aan. Ze gaan op zoek naar een kinderkamer, bezoeken de verloskundige en volgen informatie-avonden. Of ze goed voorbereid zijn op een periode waarin de moeder depressief wordt, dat is de vraag. Lees hier wat jij kunt doen om deze periode te verlichten.

Wat zeg je tegen moeders met kraambedpsychose?
Menig moeder kan zich nog precies herinneren wat er gezegd is en ook door wie. We vergeten niet wie er voor ons was en wie niet. Denk dus niet dat het doormaken van een kraambedpsychose een vage herinnering is. Opmerkingen kunnen snoeihard binnenkomen.

Innerlijke Verdeeldheid
Ken je het idee dat als 's ochtends de wekker gaat en dat je met jezelf in tweestrijd bent of je nog lekker even blijft liggen of op zal staan? Die twee kanten in jezelf noemen we Innerlijke Verdeeldheid. In deze blog vraag ik me af in hoeverre het onderwerp kwetsbaarheid een rol speelt in die Innerlijke Verdeeldheid.

Kwetsbaarheid als vooroordeel
Door het boek 'De kracht van kwetsbaarheid' van Brene Brown was ik voor het eerst in staat om mijn eigen kwetsbaarheid - op het gebied van het doormaken van psychische aandoeningen - op waarde te schatten. 

Hoe ik mezelf uit een psychose coachte
Toen ik naderhand tijdens een gesprek met een verpleegkundige uitlegde wat een kraambedpsychose was en dit tekende, was datzelfde doel in beeld in de vorm van een hartje met het getal 4 erin.

"Mijn tranen gingen weer naar beneden"
Dat waren vandaag de woorden van mijn jongste zoon Jeroen. Het was tijdens het eten. Hij was bezig met zijn gehaktbal aan stukjes te snijden en vertelde terloops wat hij vandaag op school gedaan had. 

Woorden die niet bevallen
"Je mag je niet zo voelen", "Je moet gewoon even doorzetten", "Kom eens uit je cocon!" zijn allemaal uitspraken die tegen moeders wordt gezegd. Het zijn woorden die niet bevallen. Maar hoe zorg je ervoor dat woorden wel gaan bevallen?

Hokje 'Echt gek'
Hoewel ik over mezelf een stevige grap kan maken - "Ik ben geregistreerd gek, en geef jullie nu les" - vind ik het treurig dat deze aandoening door mensen zonder psychische aandoening zo in een apart hokje wordt gezet.

Herstelgerichte begeleiding
"Wat heb je nodig?" is een vraag die binnen de GGZ vaak gesteld wordt. Het is een kernvraag waar een heleboel mensen met psychische klachten vaak geen antwoord op weten. 

Blijf vooral positief
Door mij te negeren voel ik me afgewezen en op een pijnlijke manier gereduceerd tot 'psychiatrisch patient die haar verhaaltje komt doen, omdat de professionals van hogerhand te horen krijgen dat ook dat perspectief belicht moet worden'.

Terugblik 2016
Naast de trainingen die ik geef aan kraamverzorgenden, gastlessen aan studenten op de Hogeschool voor de Verloskunde en aan verpleegkundigen in het Erasmus MC, heb ik het afgelopen jaar vooral nieuwe dingen gedaan. Ik zet ze nog even voor je op een rij. Lees de blog over de terugblik op 2016.

Gastles Erasmus MC
Sinds 2014 geef ik op het Erasmus MC betaalde gastlessen over psychische klachten na een zwangerschap en bevalling. Omdat ik zelf ooit die ongelofelijke pechvogel was die na de eerste bevalling een postpartum depressie kreeg en na de tweede bevalling met kraambedpsychose te maken kreeg, weet ik vanuit eigen ervaring heel goed waar moeders tegenaan lopen.

Eigen wijsheid
Toen ik nog een klein meisje was van nog geen twee jaar, was ik me blijkbaar al bewust van de kracht van woorden. Er was namelijk een uitspraak die ik te pas en te onpas gebruikte om aan te geven dat ik wat meer ruimte nodig had om te ontdekken: "Zelf doen." Die woorden gaven toen al aan hoe ik het leven zag: ik wilde zelf bepalen wat ik wilde doen en hoe ik dat ging aanpakken. Gelukkig heb ik ouders die mij daarin volledig de ruimte gaven en zodoende heb ik mijn leven altijd op mijn manier vorm kunnen geven.

Stigmatisering in de kraamtijd
Toen ik zelf meer dan 19 jaar geleden drie maanden na de bevalling van mijn eerste kind depressieve klachten kreeg, kwamen er opmerkingen uit mijn omgeving die absoluut niet helpend waren. Nu we bijna twee decennia verder zijn en ik in mijn eigen praktijk moeders spreek die deze klachten ervaren, worden die opmerkingen nog steeds gemaakt en hebben we er inmiddels ook een term voor: stigmatisering. 

Een gebrek aan inzicht
Mijn derde boek schrijven. Het idee hiervoor was er al langer. Een paar jaar geleden heb ik mijn dossier opgevraagd, zodat ik alles wat er over mij geschreven is tijdens en na het doormaken van een kraambedpsychose, eens rustig kan doorlezen. Niet om de hulpverlening ermee om de oren te slaan. Integendeel.

Verbetering zorg
Via een externe organisatie kreeg ik een paar weken geleden een bericht met de vraag of ik mee wil werken aan de verbetering van de zorg, en dan specifiek de zorg in het Erasmus MC. In het bericht stond vermeld dat ik als patiënt - eventueel onder begeleiding - aan een bijeenkomst kan meedoen om verbeterpunten aan te geven.

Winnen is niet meer meedoen
Het is een overblijfsel van een carriere van meer dan twintig jaar in het bedrijfsleven. Waar een cultuur heerst van altijd succesvol zijn, verkoopkwaliteiten ten volle willen benutten, voorop lopen in het ontwikkelen van nieuwe producten en het uitdenken van toekomstgerichte visies. Termen als 'scoren', 'uitmuntend' en 'presteren' zijn daar dagelijkse kost. Zoveel mogelijk winst maken, continue kosten besparen en alle werkprocessen zo efficient laten verlopen zijn aan de orde van de dag. Doodmoe werd ik er van...

Verslag werkcollege Psychiatrie
Op vrijdag 4 maart 2016 gaf ik aan derdejaars studenten verloskunde in Rotterdam een gastles over Psychiatrie. Bij binnenkomst herkennen studenten mij van de bijeenkomst op het Regionaal Consortium Zwangerschap & Geboorte in Rotterdam. Daar gaf ik op 19 november 2015 een korte presentatie vanuit mijn eigen ervaringen.

Gered door een diagnose
Een diagnose kan, mits deze goed wordt gesteld, heel nuttig zijn. Het kan zelfs een leven redden. In dit geval van een jonge moeder met twee kinderen en een geweldige man. Het begint met een uitzending van RTL5 in februari 2015. Deze uitzending is naar aanleiding van een onderzoek door het Erasmus MC. Hierin vertelt Jeannette van Vuren over haar eigen ervaringen met kraambedpsychose. En juist naar die uitzending kijkt een man, ergens in Nederland.

Onbegrepen depressieve gevoelens
Decennialang weten we al dat mensen depressief kunnen raken. Bij mij gebeurde dat in 1997, drie maanden na de bevalling van mijn oudste zoon. Telkens als ik hem hoorde huilen, wilde ik me onder een dekbed verbergen. Of erger nog, ik wilde hem iets aandoen. Ik vertelde het aan mijn moeder en zij adviseerde om hem te laten huilen. Het was een oplossing die op korte termijn werkte, want uiteindelijk leidde het bij mij tot suïcidale gedachten. Met mijn auto in volle vaart tegen een betonnen muur aanrijden leek me de meest effectieve manier.

Acuut psychotisch
De afgrijselijke pijn is van mijn gezicht af te lezen en lijfelijk voelbaar voor mijn man Rick. Zijn linkerarm is wit geworden, zo hard knijp ik. Mijn lichaam geeft aan dat het tijd wordt om te bevallen. Die aandrang wordt bevestigd door de uitslag van het toucheren.

Nachtelijke onrust
Na een innige kus draai ik me op mijn rechterzij. De ene deken frommel ik tussen mijn benen en drapeer ik langs de voorkant van mijn lichaam. Aan de bovenkant maak ik er een grote prop van, zodat mijn linkerarm er gedeeltelijk op kan rusten. Mijn rechterarm ligt half onder mijn kussen, half onder een klein dekentje dat standaard naast mijn kussen ligt. Nog een andere deken ligt over de rest van mijn lichaam. Mijn man vleit tegen me aan. We liggen lepeltje-lepeltje. Zo zou het moeten lukken. Maar dan begint het...

Psychotische poppenkast
17 november 2008. Die datum staat voor altijd in mijn geheugen gegrifd. En dan niet vanwege een leuke gebeurtenis. Integendeel. Het is de dag, de avond en de nacht dat mijn leven een andere wending krijgt. Maar daar ben ik me dan nog niet van bewust. Van weinig dingen ben ik me bewust. Of nog anders gezegd, mijn bewustzijn verandert. Alsof ik in een andere dimensie beland.

Met BN-ers in gesprek
Je kent ze wel. De Bekende Nederlanders die reclame maken voor een product. Een handig marketinginstrument om mensen te overtuigen. BN-ers fungeren namelijk heel goed als uithangbord voor het verkopen van allerhande spullen. Ze zijn niet voor niets BN-ers: ze zijn publiekstrekkers door wat ze in hun dagelijks leven doen. Met hun hoofd steken ze boven het maaiveld uit.

Een glijbaan naar de afgrond
Een bipolaire stoornis. Het zegt veel mensen niet zoveel. Manisch-depressief is een term wat misschien beter aangeeft wat er met iemand gebeurt, maar dan nog blijft het vaag. Want wat is een manie en waar kan dat toe leiden? Antonie Kamerling had een bipolaire stoornis. Dat was heel duidelijk. De psychotische kant van die stoornis uitte zich bij hem vlak voordat hij bekend werd. In de media werd alleen over de depressieve kant gesproken. En misschien is dat dan de kant die enigszins nog begrepen wordt.

Wat vooroordelen kunnen veroorzaken
Vooroordelen. Iedereen heeft ze. Ja, iedereen. Jij. En ik. Maar wat is eigenlijk de impact van vooroordelen? Laten we eerlijk zijn. Toen Yolanthe aanschoof bij RTL Late Night en zij er anders uitzag dan normaal, had iedereen een mening over haar. Twitter ontplofte. De commentaren waren niet van de lucht. Er werden flauwe grappen gemaakt.

Een fatale combinatie
Als de veiligheid van zowel moeder als kind niet gewaarborgd is, dan heb ik geen boodschap aan discussies die gaan over het wel of niet toedienen van medicatie, over de weerstand tegen diagnostiek en over de wetenschappelijke versus de spirituele kant van psychose. Tot welke fatale gebeurtenis de combinatie van psychose en een pasgeboren baby kan leiden, werd afgelopen oktober duidelijk bij een gezin in Hilversum.

Na de bevalling is het genieten
Het is een goede ontwikkeling dat steeds meer moeders er openlijk voor uit durven te komen dat ze last hebben van depressieve klachten, maar een postpartum depressie lijkt ongeveer de enige diagnose te zijn die je als moeder na een bevalling kunt krijgen.

Depressie is een taboe
Het is vreemd dat we in deze maatschappij overal over praten, maar psychische klachten tijdens de zwangerschap en na de bevalling is voor veel moeders nog steeds een taboe. Vaak denken ze dat anderen gaan twijfelen aan hun moederschap, intelligentie of emotionele stabiliteit.

Het estafettestokje
Het voelt voor haar alsof alle puzzelstukjes ineens op z'n plek vallen. Al meer dan zeven jaar lijdt het hele gezin onder de disbalans van de moeder. Zeven jaar lang heeft ze al alles geprobeerd, samen met haar man die haar door dik en dun steunt.

De maatschappelijke ladder
Er gebeurt iets in mijn hoofd wat ik moeilijk onder woorden kan brengen. Alsof er een koude vloeistof door mijn hersenen glijdt. Niemand die iets aan me kan zien, maar voor mij verandert de wereld. Het lijkt alsof ik via miljoenen onzichtbare draadjes ineens met iedereen verbonden ben.

Mijn kraamtijd
Er is met mij niets aan de hand, ik voel me niet ziek. Mijn kamer is koud en kil, met alleen een tafel en een bed. Wie heeft daar op de grond mijn weekendtas neergezet? De hele wereld huilt, is het een hallucinatie of de realiteit? Mensen en spullen verdwijnen, hele stukken tijd raak ik kwijt.

Diagnose kraambedpsychose
Ik spreek de moeder die meer dan 20 jaar niet wist wat er destijds met haar was gebeurd, daarna nog tweemaal een psychose kreeg, opgesloten werd in een instelling en een zelfmoordpoging ondernam. Nu vindt ze herkenning bij lotgenoten en heeft haar leven weer zin.

Ver van Daan
Ik heb hem nooit gekend, want hij overleed toen ik nog heel erg klein was. Maar van mijn familie hoorde ik dat hij vroeger bijbelteksten keer op keer aan het opzeggen was. Op dat moment was hij waarschijnlijk manisch, maar niemand die daar toen iets achter zocht, of uberhaupt met een diagnose kwam. Dat was niet bespreekbaar.

Ervaringsdeskundigen
Je kunt uiteindelijk het leven weer oppakken wat je voor de kraambedpsychose had. Het zal weer goed gaan, ook samen met je kindje. Er zullen veel pieken en dalen zijn. Misschien wel wat meer dan andere ouders die een kind hebben gekregen, maar uiteindelijk kom je er.

mental coach, lifecoach, angsten, depressie, burn-out, stress, na de bevalling, geen roze wolk, hypnose, psycholoog, postnatale depressie, psychische klachten, kraambedpsychose